Zrobili najazd na ziemniaki. Teraz tylko niektórzy się tłumaczą

Nie było żadnego ogłoszenia, nikt nie wywiesił tabliczki “proszę brać”. Mimo to wieść rozeszła się błyskawicznie i z pola niedaleko gorzelni w Dąbrowicy na Podkarpaciu zniknęło 150 ton ziemniaków zamówionych przez firmę. Teraz po weekendowym zamieszaniu, do właściciela zaczęli zgłaszać się pierwsi mieszkańcy: z przeprosinami, skrzynkami i workami pełnymi skruchy. Jak mówi “Faktowi” Piotr Gryta (68 l.), współwłaściciel zakładu, część osób oddaje towar z dobrej woli, ale… największe przyczepy, które miały wywieźć w sumie nawet 100 ton ładunku, wciąż się nie pojawiły. W tle narastają pytania o to, kto uruchomił całą akcję związaną ze społeczną grabieżą kartofli?

Jeszcze w weekend większość mieszkańców Dąbrowicy była przekonana, że ziemniaki leżące przy polu są niczyje. Że ktoś po prostu je porzucił, może nawet celowo zostawił “dla ludzi”. Ale w poniedziałek (13 października) głos zabrał właściciel towaru. Piotr Gryta, współwłaściciel gorzelni i nie zostawił wątpliwości: — Nikt niczego nie rozdawał za darmo. To była zwykła kradzież — powiedział w rozmowie z “Faktem”.

We wtorek skontaktowaliśmy się ponownie z właścicielem gorzelni, żeby zapytać, jakie są reakcje po tym, jak sprawa obiegła już niemal wszystkie media i nikt nie ma wątpliwości, że nie chodziło o żadne rozdawnictwo.

Od rana dzwonią i przyjeżdżają ci, co wzięli po worku, skrzynce. Była nawet jedna pani, która przyniosła z powrotem cztery kilo, tyle, co do garnka. Tłumaczyła, że tylko chciała spróbować, czy dobre. Ale też przepraszała, że weszła bez pozwolenia na pole i wzięła —mówi Piotr Gryta, który w rozmowie z “Faktem” podkreśla, że do tej pory udało się odzyskać tylko symboliczną część towaru, jakieś kilka ton. W sumie zgłosiło się 30 osób. — Widać, że ruszyło ich sumienie, ale jeszcze nie wszystkich — dodaje.

Według jego relacji, wśród mieszkańców pojawiły się informacje o trzech osobach, które miały wywieźć — przy użyciu ciągników i przyczep — nawet 100 ton ziemniaków. — A przecież wszyscy wiedzą, kto to był, to środowisko, w którym ludzie się znają — mówi właściciel.

Na razie ci najwięksi nie zgłosili się, a sam właściciel mówi wprost, że “czeka, co się wydarzy”. Sprawą zainteresowała się już kancelaria obsługująca firmę. — Zgłosiliśmy sytuację prawnikom, to oni teraz decydują, czy i w jakim trybie podejmować dalsze kroki — zaznacza Gryta.

Ziemniaki przyjechały na pole w czwartek, 9 października. Sześć tirów, rozładunek i tymczasowy skład w polu. Jak tłumaczy Gryta, to standardowa procedura: w weekend zakład nie pracuje, a na miejscu zostaje tylko jeden pracownik do pilnowania procesów technologicznych. Nikt z firmy nie był w stanie zareagować, by sprawdzić, co dzieje się na placu kilkaset metrów dalej, na końcu wsi.

Ziemniaczany najazd szarańczy
W tle wydarzeń pojawia się też pytanie: kto rozpuścił informację, że ziemniaki są za darmo i że rzekomo wyrzucił je ktoś, niezadowolony z niskich cen skupu? Nie było żadnych oficjalnych ogłoszeń ani komunikatów. Cała historia rozchodziła się pocztą pantoflową, szybciej niż zdrowy rozsądek.

W piątkowy wieczór i sobotę rano na polu zrobiło się tłoczno. Plac w błyskawicznym tempie zamienił się w darmowy samoobsługowy skup. Bez pytań, bez zgód, tylko z siatkami, przyczepami i przekonaniem, że “jak leży, to znaczy, że wolne”. W efekcie zniknęło 150 ton towaru.

To był istny najazd szarańczy. Ktoś musiał to powiedzieć. Gdzieś musiało się zacząć — mówi Gryta. Jak podkreśla, nikt z jego firmy nie informował o żadnym rozdawnictwie, a ziemniaki były legalnie zakupionym towarem, z fakturą i zaplanowanym przetwórstwem.

Wśród mieszkańców Dąbrowicy krąży nieoficjalna wersja, że plotka o “darmowych ziemniakach” miała paść z ust jednej z lokalnie znanych osób.

Gryta komentuje to ostrożnie: — Ja nie rozmawiałem z tą osobą. Nie szukam awantury. Mam nadzieję, że wszystko się wyjaśni.

Znów ktoś usunął znak
Tymczasem, jak relacjonuje gorzelnik, znak informujący o zakazie wstępu na teren pola został w ostatnich dniach… zerwany. Już po raz drugi. — Ktoś najwyraźniej dalej uważa, że pole to teren ogólnodostępny — komentuje z ironią.

Czy właścicielowi uda się odzyskać resztę towaru? — Trudno powiedzieć. Mam nadzieję, że ruszy ich sumienie, jak tych, co już się zgłosili. A jeśli nie… to sprawą zajmie się prawo — podsumowuje.